مگه داریم کسی بهتر از تو تویی که همه وجود من شدی با تمام سختیا. البته لذتاش اینقدر زیاده که سختیاش به چشم نمیاد. هر روز بزرگ شدنت را نظاره میکنم و با هر کار جدید اینو بهم گوشزد میکنی. الان که ۲ سال و ۷ ماه و چند روزته، میتونی کفشاتو خودت در بیاری، کاپشنتو خودت بپوشی و در بعضی مواقع که شلوارت راحت باشه میتونی اونو در بیاری و بپوشی. البته کفشاتم اگه راحت باشه میتونی خودت بپوشی. بهتره راجع به اینکه نسبت به انتخاب لباستم خیلی اصرار داری صحبت کنیم. اینو دوست ندارم. اونو میخوام. حالا هرچی من بگم پسر قشنگم اون بیشتر بهت میاد، حرف حرف خودته. الهی که من قربونت برم که همش دوست داری به من کمک کنی. میخوام میوه بشورم. میخوام ظرف بشورم. سفر...
عاشقتم.....
